MEDLINE/PubMed Journal Browser Search

Pubmed for Handhelds

PUBMED FOR HANDHELDS

Search MEDLINE/PubMed

Title: Polycystic ovary syndrome and diabetes mellitus type 1 in adult and adolescent females.
Author: Przygocka-Pieniążek A, Myśliwiec M, Korzeniowska K.
Journal: Pediatr Endocrinol Diabetes Metab; 2016; 22(4):156-162. PubMed ID: 29073298.
Abstract:
INTRODUCTION: The growing prevalence of type 1 diabetes mellitus (T1DM) and polycystic ovary syndrome (PCOS; the most frequent cause of anovulatory infertility) results in their growing comorbidity. OBJECTIVE: To review the available data on comorbidity of type 1 diabetes mellitus and the polycystic ovary syndrome and their relations, especially in the adolescent group. MATERIALS AND METHODS: The available medical databases have been searched to identify relevant bibliography; then analysis and synthesis of the available data have been conducted. RESULTS: At present, the prevalence of comorbid T1DM and PCOS in girls has not been established. CONCLUSION: The available data on T1DM and PCOS comorbidity in adult women suggest the need for early diagnostic investigations to detect their comorbidity and for early therapeutic interventions. Further research to investigate their coprevalence is necessary. In female adolescents, either with or without T1DM, PCOS should be diagnosed not earlier that two years after menarche or when at age of 16 menarche is still absent, with all of the three Rotterdam criteria met. In time between menarche and the end of second year of menstruation high/medium risk of PCOS can be identified. After the fourth year of menstruating, the patient should be treated as an adult. Such approach will eliminate differences in diagnosis resulting from different law definition of adulthood in various countries. In girls with T1DM treatment should be started for any individual component of PCOS to reduce the risk of progression of the syndrome. Wstęp. Wzrost występowania cukrzycy typu 1 (DM1) i zespołu policystycznych jajników (PCOS), zwykle przyczyny bezowulacyjnej niepłodności, prowadzi do coraz częstszego ich współwystępowania. Celem pracy jest usystematyzowanie wiedzy na temat współwystępowania cukrzycy typu 1 oraz zespołu policystycznych jajników i ich wzajemnego na siebie wpływu, szczególnie w grupie nastolatek. Materiał i metody. Przy użyciu dostępnych baz danych medycznych zidentyfikowano piśmiennictwo, przeprowadzając następnie jego analizę i syntezę. Wnioski. Obecnie nie jest znana częstość współwystępowania DM1 i PCOS u dziewcząt. Aktualny stan wiedzy na temat współwystępowania DM1 i PCOS u dorosłych kobiet wskazuje na konieczność wczesnej diagnostyki w kierunku ich współistnienia oraz szybkiej interwencji terapeutycznej, konieczne są jednak dalsze badania. Zarówno u dziewcząt z DM1, jak i bez, można rozpoznawać PCOS po upłynięciu 2 lat od menarche lub gdy menarche nie wystąpi do końca 16 roku życia. W obu grupach powinny zostać spełnione wszystkie trzy kryteria rotterdamskie. W okresie od menarche do końca drugiego roku miesiączkowania możliwe jest rozpoznanie średniego/wysokiego ryzyka rozwoju PCOS. Po 4 roku od menarche pacjentkę należy traktować jak dorosłą. Takie podejście zapobiegnie różnicom w diagnozie wynikającym z prawnych definicji dorosłości w różnych krajach. U dziewcząt z DM1 zalecane jest rozpoczęcie leczenia już pojedynczych składowych PCOS celem zmniejszenia ryzyka jego rozwoju.

[Abstract] [Full Text] [Related] [New Search]