These tools will no longer be maintained as of December 31, 2024. Archived website can be found here. PubMed4Hh GitHub repository can be found here. Contact NLM Customer Service if you have questions.


Pubmed for Handhelds

PUBMED FOR HANDHELDS

Search MEDLINE/PubMed

  • Title: [Gene therapy of haemophilia - has the cure come within reach?].
    Author: Kaczmarek R.
    Journal: Postepy Biochem; 2018 Dec 29; 64(4):318-322. PubMed ID: 30656916.
    Abstract:
    Haemophilia is a bleeding disorder (usually congenital) caused by the deficiency of coagulation factor VIII (haemophilia A) or IX (haemophilia B). The genes encoding factors VIII and IX are located on the X chromosome, so the symptoms of congenital haemophilia A and B occur predominantly in males. Recurring episodes of spontaneous bleeding into joints are the main symptom of haemophilia, which lead to haemophilic artropathy. Historically, patients with haemophilia were treated with whole blood transfusions and then with blood plasma. The first big breakthrough in treatment efficacy was the advent of cryoprecipitate, followed by lyophilized coagulation factor concentrates, derived from plasma. The latter dramatically improved patients' quality of life and allowed for prophylactic self-infusions at home (home treatment). Since the 1990s, the standard treatment has also included recombinant coagulation factor concentrates derived from cell cultures. Today, the main challenges are the need for frequent venipunctures (factor concentrates must be administered intravenously) to maintain successful prophylaxis and emergence of neutralizing antibodies in response to exogenous coagulation factors. Several novel recombinant factors with extended half-life were approved in recent years. Clinical trials of other new technologies are ongoing. These are non-replacement therapies with different mechanisms of action (e.g. emicizumab, a bispecific antibody that mimics the procoagulant activity of factor VIII; fitusiran, siRNA downregulating antithrombin III) and gene therapies using AAV vectors. Hemofilia to osoczowa skaza krwotoczna, której przyczyną jest niedobór czynnika krzepnięcia krwi VIII (hemofilia typu A) lub rzadziej IX (hemofilia typu B). Geny kodujące czynniki krzepnięcia VIII i IX znajdują na chromosomie X, dlatego wrodzona hemofilia A i B dziedziczone są w sposób sprzężony z płcią. Głównym objawem choroby są częste samoistne krwawienia do stawów, które powodują artropatię hemofilową. Hemofilię leczono początkowo za pomocą przetaczania pełnej krwi. Później do leczenia wprowadzono preparaty osocza. Dużym przełomem w leczeniu było zastosowanie krioprecypitatu a następnie liofilizowanych koncentratów czynników krzepnięcia wytwarzanych z osocza, co pozwoliło na domowe leczenie i profilaktykę krwawień. Zmiany te znacznie zwiększyły skuteczność leczenia i jakość życia pacjentów. Od początku lat 1990 stosuje się koncentraty rekombinowanych czynników krzepnięcia otrzymywanych w liniach komórkowych. Dziś główne wyzwania w leczeniu hemofilii to konieczność częstych dożylnych wkłuć w celu zapobiegania krwawieniom i pojawianie się u części chorych neutralizujących przeciwciał rozpoznających czynniki krzepnięcia. W ostatnich latach zatwierdzono kilka rekombinowanych czynników krzepnięcia o wydłużonym okresie półtrwania. Trwają też zaawansowane próby kliniczne leków niezawierających czynników krzepnięcia (np. emicizumab: dwuswoiste przeciwciało naśladujące funkcje czynnika VIII; fitusiran, czyli siRNA hamujący s.
    [Abstract] [Full Text] [Related] [New Search]