MEDLINE/PubMed Journal Browser Search

Pubmed for Handhelds

PUBMED FOR HANDHELDS

Search MEDLINE/PubMed

Title: Probiotics for treating acute infectious diarrhoea.
Author: Collinson S, Deans A, Padua-Zamora A, Gregorio GV, Li C, Dans LF, Allen SJ.
Journal: Cochrane Database Syst Rev; 2020 Dec 08; 12(12):CD003048. PubMed ID: 33295643.
Abstract:
BACKGROUND: Probiotics may be effective in reducing the duration of acute infectious diarrhoea. OBJECTIVES: To assess the effects of probiotics in proven or presumed acute infectious diarrhoea. SEARCH METHODS: We searched the trials register of the Cochrane Infectious Diseases Group, MEDLINE, and Embase from inception to 17 December 2019, as well as the Cochrane Controlled Trials Register (Issue 12, 2019), in the Cochrane Library, and reference lists from studies and reviews. We included additional studies identified during external review. SELECTION CRITERIA: Randomized controlled trials comparing a specified probiotic agent with a placebo or no probiotic in people with acute diarrhoea that is proven or presumed to be caused by an infectious agent. DATA COLLECTION AND ANALYSIS: Two review authors independently applied inclusion criteria, assessed risk of bias, and extracted data. Primary outcomes were measures of diarrhoea duration (diarrhoea lasting ≥ 48 hours; duration of diarrhoea). Secondary outcomes were number of people hospitalized in community studies, duration of hospitalization in inpatient studies, diarrhoea lasting ≥ 14 days, and adverse events. MAIN RESULTS: We included 82 studies with a total of 12,127 participants. These studies included 11,526 children (age < 18 years) and 412 adults (three studies recruited 189 adults and children but did not specify numbers in each age group). No cluster-randomized trials were included. Studies varied in the definitions used for "acute diarrhoea" and "end of the diarrhoeal illness" and in the probiotic(s) tested. A total of 53 trials were undertaken in countries where both child and adult mortality was low or very low, and 26 where either child or adult mortality was high. Risk of bias was high or unclear in many studies, and there was marked statistical heterogeneity when findings for the primary outcomes were pooled in meta-analysis. Effect size was similar in the sensitivity analysis and marked heterogeneity persisted. Publication bias was demonstrated from funnel plots for the main outcomes. In our main analysis of the primary outcomes in studies at low risk for all indices of risk of bias, no difference was detected between probiotic and control groups for the risk of diarrhoea lasting ≥ 48 hours (risk ratio (RR) 1.00, 95% confidence interval (CI) 0.91 to 1.09; 2 trials, 1770 participants; moderate-certainty evidence); or for duration of diarrhoea (mean difference (MD) 8.64 hours shorter, 95% CI 29.4 hours shorter to 12.1 hours longer; 6 trials, 3058 participants; very low-certainty evidence). Effect size was similar and marked heterogeneity persisted in pre-specified subgroup analyses of the primary outcomes that included all studies. These included analyses limited to the probiotics Lactobacillus rhamnosus GG and Saccharomyces boulardii. In six trials (433 participants) of Lactobacillus reuteri, there was consistency amongst findings (I² = 0%), but risk of bias was present in all included studies. Heterogeneity also was not explained by types of participants (age, nutritional/socioeconomic status captured by mortality stratum, region of the world where studies were undertaken), diarrhoea in children caused by rotavirus, exposure to antibiotics, and the few studies of children who were also treated with zinc. In addition, there were no clear differences in effect size for the primary outcomes in post hoc analyses according to decade of publication of studies and whether or not trials had been registered. For other outcomes, the duration of hospitalization in inpatient studies on average was shorter in probiotic groups than in control groups but there was marked heterogeneity between studies (I² = 96%; MD -18.03 hours, 95% CI -27.28 to -8.78, random-effects model: 24 trials, 4056 participants). No differences were detected between probiotic and control groups in the number of people with diarrhoea lasting ≥ 14 days (RR 0.49, 95% CI 0.16 to 1.53; 9 studies, 2928 participants) or in risk of hospitalization in community studies (RR 1.26, 95% CI 0.84 to 1.89; 6 studies, 2283 participants). No serious adverse events were attributed to probiotics. AUTHORS' CONCLUSIONS: Probiotics probably make little or no difference to the number of people who have diarrhoea lasting 48 hours or longer, and we are uncertain whether probiotics reduce the duration of diarrhoea. This analysis is based on large trials with low risk of bias. پیشینه: پروبیوتیک‌ها ممکن است در کاهش مدت زمان ابتلا به اسهال عفونی حاد موثر باشند. اهداف: ارزیابی اثرات پروبیوتیک‌ها بر موارد تائید شده یا مشکوک به ابتلا به اسهال عفونی حاد. روش‌های جست‌وجو: پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین، MEDLINE و Embase را از ابتدا تا 17 دسامبر 2019، همچنین پایگاه ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (شماره 12، 2019) را در کتابخانه کاکرین، و فهرست منابع مطالعات و مرورها را جست‌وجو کردیم. مطالعات بیشتر که حین مرور خارجی شناسایی شدند، وارد شدند. معیارهای انتخاب: کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که به مقایسه یک عامل پروبیوتیک مشخص با دارونما (placebo) یا عدم تجویز پروبیوتیک در افراد مبتلا به اسهال حادی پرداختند که ایجاد آن با یک عامل عفونی، تائید شده یا مشکوک به وجود آن بودند. گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، معیار واجد شرایط بودن را اعمال، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی، و داده‌ها را استخراج کردند. پیامدهای اولیه عبارت بودند از معیارهای مربوط به مدت زمان اسهال (اسهالی که به مدت 48 ساعت یا بیشتر طول بکشد؛ مدت زمان اسهال). پیامدهای ثانویه، تعداد افراد بستری در بیمارستان در مطالعات انجام شده در سطح جامعه، طول مدت بستری در بیمارستان در مطالعات انجام شده روی بیماران بستری، اسهالی که 14 روز یا بیشتر طول بکشد، و عوارض جانبی، بودند. نتایج اصلی: ما 82 مطالعه را، با مجموع 12,127 شرکت‌کننده، وارد کردیم. این مطالعات شامل 11,526 کودک (سن < 18 سال) و 412 بزرگسال بودند (سه مطالعه 189 بزرگسال و کودک را وارد کردند اما تعداد آنها را در هر گروه سنی نشان ندادند). هیچ کارآزمایی تصادفی‌‌سازی شده خوشه‌ای گنجانده نشد. مطالعات در تعاریف استفاده شده برای «اسهال حاد» و «پایان بیماری اسهال» و در پروبیوتیک(های) آزمایش شده، متفاوت بودند. در کل 53 کارآزمایی در کشورهایی انجام شدند که هم مورتالیتی کودکان و هم مورتالیتی بزرگسالان پائین یا بسیار پائین بودند، و 26 مطالعه هم در کشورهایی با مورتالیتی بالای کودکان یا بزرگسالان به سرانجام رسیدند. خطر سوگیری در بسیاری از مطالعات بالا یا نامشخص گزارش شد، و هنگامی که یافته‌های پیامدهای اولیه در متاآنالیز جمع شدند، ناهمگونی آماری قابل توجهی مشخص بود. اندازه تاثیرگذاری درمان در آنالیز حساسیت (sensitivity analysis) مشابه بوده و ناهمگونی مشخصی باقی ماند. سوگیری انتشار از نمودارهای قیفی (funnel plot) برای پیامدهای اصلی نشان داده شد. در آنالیز اصلی ما از پیامدهای اولیه در مطالعات کم‌خطر از نظر همه شاخص‌های خطر سوگیری، هیچ تفاوتی بین گروه‌های پروبیوتیک و کنترل برای خطر ابتلا به اسهالی که به مدت 48 ساعت یا بیشتر طول بکشد (خطر نسبی (RR): 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.91 تا 1.09؛ 2 کارآزمایی، 1770 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط) یا برای طول دوره اسهال (تفاوت میانگین (MD): 8.64 ساعت کوتاه‌تر؛ 95% CI؛ 29.4 ساعت کوتاه‌تر تا 12.1 ساعت طولانی‌تر؛ 6 کارآزمایی، 3058 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)، دیده نشد. اندازه تاثیرگذاری درمان مشابه بوده و ناهمگونی واضحی در آنالیزهای زیرگروه از پیش تعیین شده برای پیامدهای اولیه که شامل تمام مطالعات می‌شد، ادامه داشت. این زیرگروه‌ها شامل آنالیزهای محدود به پروبیوتیک‌های Lactobacillus rhamnosus GG و Saccharomyces boulardii بودند. در شش کارآزمایی (433 شرکت‌کننده) از Lactobacillus reuteri، بین یافته‌ها سازگاری دیده شد (%0 = I²)، اما خطر سوگیری در همه مطالعات وارد شده وجود داشت. ناهمگونی با انواع شرکت‌کنندگان (سن، وضعیت تغذیه‌ای/اجتماعی‌اقتصادی گرفته شده از رتبه مورتالیتی، منطقه‌ای از جهان که مطالعات انجام شدند)، اسهال در کودکان که ناشی از روتاویروس باشد، مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، و چند مطالعه در مورد کودکانی که با روی هم درمان شدند، نیز توجیه نشدند. علاوه بر این، با توجه به دهه زمانی انتشار مطالعات و اینکه کارآزمایی‌ها ثبت شده بودند یا خیر، تفاوت‌های مشخصی در اندازه تاثیرگذاری برای پیامدهای اولیه در آنالیزهای post hoc وجود نداشت. برای سایر پیامدها، طول مدت بستری در بیمارستان در مطالعات انجام شده در شرایط بستری، به‌طور متوسط در گروه‌های پروبیوتیک نسبت به گروه کنترل کمتر بود اما بین مطالعات ناهمگونی واضحی دیده شد (I² = 96%؛ MD؛ 18.03‐ ساعت؛ 95% CI؛ 27.28‐ تا 8.78‐، مدل اثرات تصادفی: 24 کارآزمایی، 4056 شرکت‌کننده). هیچ تفاوتی بین گروه‌های پروبیوتیک و کنترل در تعداد افراد مبتلا به اسهالی که 14 روز یا بیشتر طول کشیده باشد (RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.16 تا 1.53؛ 9 مطالعه، 2928 شرکت‌کننده) یا در معرض خطر بستری شدن در مطالعات انجام شده در سطح جامعه باشند (RR: 1.2؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.89؛ 6 مطالعه، 2283 شرکت‌کننده) دیده نشد. هیچ عارضه جانبی جدی به پروبیوتیک‌ها نسبت داده نشد. نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: پروبیوتیک‌ها احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در تعداد افرادی ایجاد می‌کنند که اسهال آنها 48 ساعت یا بیشتر طول کشیده باشد، و ما مطمئن نیستیم که پروبیوتیک‌ها طول دوره اسهال را کاهش می‌دهند یا خیر. این آنالیز بر اساس یافته‌های کارآزمایی‌های بزرگ با خطر پائین سوگیری انجام شد.

[Abstract] [Full Text] [Related] [New Search]